Różne dodatkowe wyniki związane z samokontrolą

Badania dotyczące korzyści płynących z samokontroli uwzględniają także szersze spektrum wyników. Na przykład w badaniu Tangneya, Baumeistera i Boone’a (2004) przeprowadzono dwa obszerne badania z wykorzystaniem nowego miernika samokontroli wśród studentów.

Odkrycia wskazały, że wyższa samokontrola była związana z lepszymi relacjami i umiejętnościami interpersonalnymi, wyższą średnią ocen, mniejszym objadaniem się, bezpieczniejszym przywiązaniem i lepszym dostosowaniem, określonym przez mniejszą psychopatologię i wyższą samoocenę (Tangney et al., 2004).

Dodatkowe badanie sugerujące, że samokontrola jest związana z szeregiem wyników zostało przeprowadzone przez de Ridder, Lensvelt-Mulders i Finkenauer (2012). W swojej metaanalizie 202 badań nad samokontrolą, badacze znaleźli pozytywne związki pomiędzy wyższą samokontrolą a następującymi wynikami: Szczęście, dobre oceny, zaangażowane związki i miłość.

Niższa samokontrola była związana z następującymi nieadaptacyjnymi wynikami: Binge eating, używanie alkoholu, okazjonalne przekraczanie prędkości i przestępczość w całym życiu. Autorzy zauważyli również, że efekt samokontroli był mniej więcej taki sam, niezależnie od tego, czy badano go jako czynnik ryzyka czy ochrony (de Ridder i in., 2012).

Wyniki te są spójne z innymi badaniami wspierającymi znaczący związek pomiędzy samokontrolą a zarówno szczęściem, jak i ogólnym dobrostanem (Hofmann, Luhmann, & Fisher et al., 2014). Ogólnie rzecz biorąc, badania te dostarczają przekonujących dowodów na wpływ samokontroli na szereg krytycznych wyników psychospołecznych.